Ο κομμουνιστής πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται σε απεργίας πείνας από τις 2/5, ως απάντηση στη νέα αρνητική απόφαση για τη χορήγηση της τακτικής άδειας που δικαιούται. Πιο συγκεκριμένα, ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου άσκησε βέτο στην κατά πλειοψηφία έγκριση του αιτήματος για τη χορήγηση άδειας από το Πειθαρχικό Συμβούλιο Φυλακών Κασσαβέτειας. Εν συνεχεία, το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου αποφάνθηκε αρνητικά αναφορικά με το παραπάνω αίτημα. Από τις 6/5, ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει μεταφερθεί στο “Αχιλλοπούλειο” Νοσοκομείο Βόλου, όπου νοσηλεύεται, με ιδιαίτερα επιβαρυμένη την υγεία του, σε μια υπόγεια πτέρυγα, δίπλα από το νεκροτομείο, υπό απάνθρωπες συνθήκες απομόνωσης, αναλγησίας και απόλυτης περιφρόνησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δηλώνοντας ρητά την άρνησή του σε ενδεχόμενη υποχρεωτική του σίτιση.
Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, ο Δημήτρης Κουφοντίνας πληροί τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση τακτικής άδειας ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2010. Παρόλα αυτά, έλαβε την πρώτη του τακτική άδεια τον Νοέμβριο του 2017. Αξίζει να αναφέρουμε πως οι δύο εισαγγελείς που είχαν γνωμοδοτήσει θετικά για τη χορήγηση των δύο πρώτων αδειών του Δημήτρη Κουφοντίνα παραπέμφθηκαν πειθαρχικά για αυτήν τους την κρίση, αν και εν τέλει απαλλάχθηκαν από τις κυρώσεις που τους επιβλήθηκαν έπειτα από απόφαση του Αρείου Πάγου. Ο ίδιος ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου, μάλιστα, στο παρελθόν είχε εγκρίνει το αίτημα για χορήγηση άδειας στον Δημήτρη Κουφοντίνα, αποδεικνύοντας, έτσι, την κενότητα της αξίωσης περί αδέκαστης και ανεξάρτητης κρίσης του δικαστικού προσωπικού.
Προς αιτιολόγηση του ασκούμενο βέτο ο εισαγγελέας Κωνσταντίνου παρέθεσε τη δήλωση που είχε κάνει κατά τη διάρκεια της περσινής του απεργίας πείνας ο Δημήτρης Κουφοντίνας, λέγοντας τότε: “Να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα των αγώνων μέσα κι έξω από τη φυλακή”. Συμπληρωματικά, το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου αμφισβήτησε τις τυπικές προϋποθέσεις, που πληροί, για να λάβει άδεια ο Δημήτρης Κουφοντίνας, υποστηρίζοντας ότι δεν προβλέπεται ρητά από τον νομοθέτη η χορήγηση άδειας σε καταδικασμένους με πλείονες της μίας ποινές ισόβιας κάθειρξης, κατόπιν διασταλτικής ερμηνείας του άρθρου 55 παρ. 1 ΣΚ., καθώς σύμφωνα με την αρχή “Nullum crimen, nulla poena sine lege” (“κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς υφιστάμενο νόμο”) του Ποινικού Δικαίου, το αξιόποινο δημιουργείται μόνο με νόμο και όχι ερμηνευτικά.
Αφενός, λοιπόν, βλέπουμε πως οι ίδιες οι διατάξεις του αστικού νομικού πλαισίου καταστρατηγούνται και αναδιαμορφώνονται κατά το δοκούν και κατά περίπτωση μέσω ευφάνταστων νομικών ακροβασιών, αφετέρου είναι πάγια η απαίτηση του κράτους από τον Δημήτρη Κουφοντίνα να καταθέσει αυτήν την πολυπόθητη για τους κυρίαρχους δήλωση μετάνοιας, για να αποκηρύξει τις πολιτικές του επιλογές, την κομμουνιστική του παράδοση και ολόκληρη την επαναστατική διαδρομή του. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, καθότι ασχέτως των πολιτικών μας διαφωνιών, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως ο Δημήτρης Κουφοντίνας αποτελεί ένα υπόδειγμα στρατευμένου αγωνιστή, που παρά τις εξωφρενικές πιέσεις που δέχεται, δεν έχει κάνει την παραμικρή υποχώρηση στις αρχές και τις αξίες του. Η πίεση της αμερικανικής πρεσβείας, επιφανών τζακιών της δεξιάς με προμετωπίδα την οικογένεια Μητσοτάκη-Μπακογιάννη, μεγαλοκαπιταλιστών και δικαστικών κύκλων προσαρτημένων σε δεξιά συμφέροντα δρα καταλυτικά στην εκδικητική μεταχείριση του Δημήτρη Κουφοντίνα. Εξίσου υπεύθυνη για αυτή τη μεταχείριση είναι και η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η οποία αφενός κινείται στο βηματισμό που υποδεικνύουν οι επιταγές του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, αφετέρου επιλέγει αυτή τη στιγμή να παίξει ένα αισχρό παιχνίδι εντυπώσεων ενόψει των προσεχών εκλογικών αναμετρήσεων προκειμένου να ικανοποιήσει στο βαθμό που μπορεί τα συντηρητικά κοινωνικά αντανακλαστικά για να κερδίσει έδαφος στην κόντρα της με το παραδοσιακό κόμμα της δεξιάς συντήρησης, την αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξακολουθεί να διατηρεί σε ισχύ τον νόμο Δένδια, ο οποίος επιτρέπει την άσκηση εισαγγελικού βέτο στις αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων φυλακών για το ζήτημα της χορήγησης αδειών στους κρατούμενους. Συν τοις άλλοις, προχωρά στην εκ νέου αυστηροποίηση της καταστολής και της σωφρονιστικής πολιτικής μέσα από τον νέο σωφρονιστικό και ποινικό κώδικα. Οι υποσχέσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για υποτιθέμενες προοδευτικές σωφρονιστικές διατάξεις, σεβασμό των δικαιωμάτων των κρατουμένων και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις φυλακές, αφού πρώτα κεφαλαιοποιήθηκαν στις κάλπες, κατέρρευσαν παταγωδώς, αφότου ανέλαβε την εξουσία, επικυρώνοντας στην πράξη πως το κράτος έχει συνέχεια ως πολιτική έκφραση των συμφερόντων του κεφαλαίου και ως μηχανισμός θωράκισης και επιβολής αυτών στην κοινωνική βάση. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το υφιστάμενο καθεστώς εξαίρεσης αποτυπώνει τη ρεβανσιστική αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού από μεριάς του κράτους, την εξειδικευμένη και αναβαθμισμένη καταστολή όσων αγωνίζονται και δε λυγίζουν μπροστά στις πιέσεις και τις αυθαιρεσίες του κρατικού και δικαστικού ολοκληρωτισμού.
Το αφήγημα της ανεξάρτητης και αδιάβλητης δικαστικής εξουσίας αποτελεί απλώς μια φτηνή φενάκη που το ίδιο το αστικό στρατόπεδο διατρανώνει με σκοπό την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης απέναντι στην ταξική του κυριαρχία και την ενσωμάτωση των από τα κάτω στις κυρίαρχες κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις. Η αστική δικαιοσύνη έχει ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο και μας το υπενθυμίζει διαρκώς, από τη μία με το να περιθάλπει, να αθωώνει και να εθελοτυφλεί υπέρ των στυλοβατών του καπιταλιστικού συστήματος και από την άλλη με το να διώκει αυτούς που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στη βαρβαρότητα του κράτους και του καπιταλισμού.
Αυτή τη στιγμή τίθενται στο στόχαστρο οι κατακτήσεις των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, οι οποίες συρρικνώνονται και αναιρούνται ενώπιον της βίαιης κρατικής και καπιταλιστικής επέλασης. Τίθεται στο στόχαστρο η χορήγηση αδειών στους κρατουμένους, που κερδήθηκε κατόπιν πολύχρονων και σκληρών αγώνων μέσα και έξω από τις φυλακές, ενώ ταυτόχρονα οι πολιτικοί κρατούμενοι υπάγονται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης και όσοι επιλέγουν τον δρόμο του αγώνα βρίσκονται στο μάτι της καταστολής.
Με την πολιτική ιδεολογία που προτάσσει ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχουμε σοβαρές ενστάσεις. Μεγάλη συζήτηση σηκώνει και η μορφή οργάνωσης και δράσης της 17 Νοέμβρη, έξω από αφορισμούς, ηθικολογίες αλλά και εξιδανικεύσεις. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως ο αγώνας που δίνει ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας αποτελεί κομμάτι του συνολικού αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, ενάντια στο σύστημα που καταδυναστεύει τις ζωές μας καθημερινά. Γι’ αυτό και εμείς τασσόμαστε αλληλέγγυα στο πλευρό του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, καλώντας την κοινωνική βάση να υπερασπιστούμε με κοινό βηματισμό όλα όσα κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες και να διαρρήξουμε το επιβαλλόμενο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων και την αυταρχικότητα της κρατικής καταστολής. Να συνθέσουμε και να πυκνώσουμε μαζικά τις γραμμές του αγώνα, κάνοντας το παν για να συμβάλλουμε στη νίκη της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα.
ΑΔΕΙΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣΗ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ
ΝΑ ΔΙΑΡΡΗΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
Αναρχική Ομοσπονδία