Μετά το επιτυχές πέρας του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου για την Ρωσική επανάσταση η Αναρχική Ομοσπονδία διευκρινίζει την σχέση της με αυτό προς αποφυγή πολιτικών παρεξηγήσεων. Η πρόταση για την διοργάνωση ενός τέτοιου συνεδρίου έγινε στο 1ο τακτικό συνέδριο της Α.Ο. από τον Γιώργο Λιερό. Η πρόταση αυτή αντιμετωπίστηκε ευμενώς, και ως ιδέα και ως πολιτικό περιεχόμενο, από τις ομάδες της Α.Ο., οι οποίες όμως ξεκαθάρισαν ότι ούτε οι ίδιες ούτε η Α.Ο. ως διασυλλογικό μόρφωμα θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να αναλάβουν τη διοργάνωση ενός τέτοιου επιστημονικού και ακαδημαικού γεγονότος.
Λίγο καιρό μετά συγκροτήθηκε μία οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου, η οποία αποτελούνταν από άτομα από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, με μόνο κοινό την κριτική τους τοποθέτηση απέναντι στην κυρίαρχη μπολσεβίκικη αφήγηση. Μέσα στην επιτροπή αυτή συμμετείχαν και κάποια άτομα απο την περιφέρεια Αθήνας της Α.Ο., κατόπιν δικής τους προσωπικής επιθυμίας. Η Α.Ο. ως τέτοια δεσμεύτηκε για την άτυπη τεχνική στήριξη του εγχειρήματος από τον μηχανισμό της κάτι που έπραξε όπως και για μια, δυστυχώς μικρή, οικονομική συνεισφορά.
Για εμάς η στήριξη τέτοιων πρωτοβουλιών, όπως αυτής που οδήγησε στο συνέδριο, είναι μέρος της πολιτικής μας λογικής. Αφορά την ιδεολογική πάλη, την κατοχύρωση των ιστορικών αναπαραστάσεων από ελευθεριακή σκοπιά κι όλα αυτά με εξασφαλισμένη την ιστορική ακρίβεια και πληρώντας όλους τους όρους μια ανοιχτής, ελεύθερης, νηφάλιας και γόνιμης πολιτικής/ιστορικής αντιπαράθεσης. Γιατί, για εμάς, η μελέτη κάθε αποτυχημένου παραδείγματος του παρελθόντος, είτε αυτό ανήκει στο “δικό μας” πολιτικό χώρο είτε όχι, προσφέρει σημαντικά μαθήματα για το μέλλον.
Η μεγάλη επιτυχία του συνεδρίου είναι για εμάς σημαντική επιβεβαίωση αυτών των επιλογών και είμαστε πρόθυμοι, με αντίστοιχους όρους, να στηρίξουμε, κάθε τέτοια πρόταση που θα μας απευθυνθεί. Χαιρετίζουμε τόσο τη συμμετοχή όλων όσων επέλεξαν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με εισηγήσεις, συντονισμό των πάνελ, συμμετοχή στην οργάνωση του, τεχνική υποστήριξη κ.α., μερικοί από τους οποίους ήταν και μέλη των συλλογικοτήτων που συναποτελούν την Αναρχική Ομοσπονδία, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άνθρωποι πολύ διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών καταβολών που θεώρησαν, κυρίως λόγω της ακαδημαϊκής τους ταυτότητας, ότι μπορούν και θέλουν να συνεισφέρουν στο διάλογο, όπως και τον Γιώργο Λιερό που πήρε την πρωτοβουλία αυτή.