Σκοπός αυτής της συγκέντρωσης δεν είναι να θίξει το λαϊκό θρησκευτικό συναίσθημα, δεν είναι το φθηνό και εύκολο κράξιμο και η γελοιοποίηση. Γνωρίζουμε ότι μέσα στους αιώνες η εκκλησία αποτέλεσε καταφύγιο των απελπισμένων. Ένα καταφύγιο υπονομευμένο και κοινωνικά τοξικό αλλά πολλές φορές το μοναδικό καταφύγιο.
Καθώς ο νέο-φιλελευθερισμός κάνει τον κόσμο που ζούμε όλο και πιο απάνθρωπο και τους ανθρώπους όλο και πιο μόνους και ανυπεράσπιστους, όλο και περισσότεροι απελπισμένοι άνθρωποι θα αναζητούν πνευματική ανακούφιση και φροντίδα στους κόλπους της εκκλησίας. Από αυτόν τον κόσμο αντλεί την δύναμή της και επιβάλει τον θεσμικό της ρόλο. Από αυτή την δύναμη που της δίνει η κοινωνική βάση συντηρεί την παρασιτική ιεραρχία της.
Την ίδια στιγμή όμως η εκκλησία ως ένας ισχυρός εξουσιαστικός μηχανισμός αντί να προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους έναν κόσμο «αγάπης και φροντίδας για τον πλησίον χωρίς διαχωρισμούς και σύνορα», όπως υποκριτικά υπόσχεται, αλυσοδένει τους πιστούς της στον εθνικισμό, την μισαλλοδοξία, την βαθιά συντήρηση και τη ξενοφοβία, την παθητική υπακοή προς τους κυρίαρχους και την εθελοδουλία.
Η συμμαχία νέο-φιλελεύθερων και φασιστών που κυβερνά τη χώρα ηγεμονεύοντας τη Νέα Δημοκρατία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ονειρεύεται να γυρίσει το ρολόι της Ιστορίας στην δεκαετία του 1950. Υπό αυτή τη λογική η Υπουργός Παιδείας θέλει να μετατρέψει τα σχολεία σε κατηχητικά και η εκκλησία ονειρεύεται την κατάργηση του δικαιώματος των γυναικών στις αμβλώσεις. Εδώ και χρόνια οι συντηρητικές δυνάμεις επιτίθενται σε κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών στην εργασία και σε όλες τις πλευρές της καθημερινότητας. Μέρα με την ημέρα και όσο τους το επιτρέπουμε αποθρασύνονται όλο και περισσότερο. Σύντομα ο «νόμος και η τάξη» των κυρίαρχων θα μπορεί να ελέγχει και να καταστέλλει κάθε ατομική και κοινωνική ελευθερία που κατακτήθηκε με αγώνες μέσα στους αιώνες. Σκοπός αυτού του μηχανισμού είναι να αναπαράγει μέσα από τα σχολεία, τον εργασιακό εκβιασμό, την αστυνομοκρατία και τη μαζική κατήχηση, έναν τύπο ανθρώπου φοβικού, δουλικού, μεμψίμοιρου, χωρίς βιώματα και ελευθερίες, χωρίς ελπίδες και κριτική σκέψη. Η κρατική εκπαίδευση, η βιομηχανία μαζικής κουλτούρας και ενημέρωσης και ο θεσμός της εκκλησίας εγγυούνται ότι όσο φοβόμαστε και υπακούμε στους θεσμούς κανείς δεν θα είναι ποτέ ελεύθερος.
Εμείς από την μεριά μας θέλουμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίζει η ίδια για την μοίρα της με κάθε τρόπο. Δεν θεωρούμε πως υπάρχει κανένας πιο αρμόδιος να αποφασίσει αν ένα παιδί πρέπει να γεννηθεί ή όχι από τη μητέρα που το φέρει μέσα της. Και η κοινωνία πρέπει να της παρέχει όλους τους τρόπους να δώσει την πιο σωστή απάντηση, να την βοηθά να φέρει εις πέρας ό,τι αυτή αποφασίσει, από την άμβλωση στο δημόσιο δωρεάν νοσοκομείο μέχρι την δωρεάν γέννα. Από την ψυχολογική βοήθεια μετά την έκτρωση μέχρι τα επιδόματα γέννας, τις άδειες, το δημόσιο νηπιαγωγείο μέχρι το δωρεάν δημόσιο πανεπιστήμιο του παιδιού της. Σίγουρα δεν θα αποφασίσουμε εμείς για χάρη της, αυτή ξέρει καλύτερα από όλους μας. Και σίγουρα δεν θα αποφασίσει η εκκλησία με τις οπισθοδρομικές πεποιθήσεις, τα αρχαία δόγματα και πίσω από όλα αυτά την ακόρεστη διάθεσή της να εξουσιάσει την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ως Αναρχικοί, θέλουμε να δούμε τους ανθρώπους να έχουν την ικανότητα να αποφασίζουν οι ίδιοι για την μοίρα τους, ανθρώπους κοινωνικούς που ζούνε την αγάπη, φροντίζουν και νοιάζονται ο ένας για τον άλλον χωρίς διαχωρισμούς φύλου, φυλής, καταγωγής ή χρώματος. Θέλουμε να δούμε πολύχρωμες κοινότητες και γειτονιές ανθρώπων που συναντιούνται και μοιράζονται τις αγωνίες και τους φόβους τους, ζούνε και καλλιεργούν μαζί την αλληλοβοήθεια και την κοινωνική αλληλεγγύη, συνδράμουν στον πόνο και τις χαρές του άλλου. Σε τέτοιες κοινότητες ελεύθερων ανθρώπων τα παιδιά που θα γεννιούνται θα είναι πιο χαρούμενα και οι γονείς τους πιο ευτυχισμένοι. Μέχρι τότε όμως δεν θα επιτρέψουμε κανέναν να παίρνει αποφάσεις εις βάρος μας και να οδηγεί τους συνανθρώπους μας στην απελπισία. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, μητροπολίτη, πολιτικό, δημοσιογράφο, γραφειοκράτη, φασιστα να απλώσει χέρι στα σώματά μας, δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σκλαβώσει τις γυναίκες στην εξουσία των ιδεοληψιών και των συμφερόντων του.
Αγώνας ενάντια στην άγνοια, την δυστυχία και την εκμετάλλευση.
Αγώνας για την Αναρχία και την Ελευθερία.
Αναρχική Ομοσπονδία, Περιφέρεια Αθήνας