Τι θα μπορούσε να είναι χειρότερο από τη Μόρια- έναν τόπο υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, γκετοποίησης και άθλιας διαβίωσης; Και όμως, το Καρά Τεπέ – μια ανοιχτή χερσόνησος, βαλτώδης κατά τους χειμερινούς μήνες, ένας ακόμα πιο φρικτός τόπος υποβάθμισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, γκετοποίησης και άθλιας διαβίωσης, το καινούργιο νεκροταφείο – στρατόπεδο συγκέντρωσης που ετοιμάζει το Ελληνικό κράτος σύσσωμο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και τους “ανθρωπιστικούς εταίρους”.

Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Αν το Καρά Τεπέ δεν καεί, τότε θα το πάρει ο αέρας και η βροχή! Όποιος έχει δει σε χάρτη την τοποθεσία κατανοεί πλήρως για ποιο πράγμα κάνουμε λόγο: ένα κομμάτι γης που εξέχει στην ανοιχτή θάλασσα, χωρίς φυσική προφύλαξη από τους βόρειους και δυτικούς ισχυρούς ανέμους του Αιγαίου, το οποίο παρέμενε ανεκμετάλλευτο λόγω του βαλτώδους εδάφους και λειτουργούσε σαν πεδίο βολής του στρατού, εκεί που τώρα προσφυγόπουλα πολέμου παίζουν στα χώματα ανάμεσα στις οβίδες και τις σφαίρες. Στο χώρο του στρατοπέδου έχει στηθεί μια ανεπαρκής δομή που αποτελείται από σκηνές δίχως πάτωμα και τουαλέτες που αντιστοιχούν μία για κάθε 190 ανθρώπους.

Το παγκοσμίου φήμης στρατόπεδο της Μόριας, που οι “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” έχουν χαρακτηρίσει ως το χειρότερο “κέντρο φιλοξενίας προσφύγων” στον κόσμο, εγκαινιάστηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβρη του 2015. Ενώ αρχικά οι υποδομές ήταν προορισμένες να φιλοξενήσουν 2.330 ανθρώπους, το φθινόπωρο του 2015 σημείωσε ρεκόρ υπερπληθυσμού με τις προσφυγικές ροές να κυμαίνονται από 15 εως 25 χιλιάδες ανθρώπους, ενώ το βράδυ τις πυρκαγιάς οι πρόσφυγες και μετανάστες ξεπερνούσαν τους 12.500, εκ των οποίων το 1/3 ήταν παιδιά- όλοι σε εξαθλιωμένες συνθήκες.

Αναγνωρισμένο από το Human Rights Watch ως μία ανοιχτού τύπου φυλακή, το στρατόπεδο της Μόριας κρατούσε τους φυλακισμένους μετανάστες μακριά από την ελλαδική ενδοχώρα, δυσκολεύοντας την δημιουργία κοινού μετώπου αγώνα με το ντόπιο προλεταριάτο. Την ίδια στιγμή εμποδίζοντάς τους να κινηθούν προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες τους αξιοποιούσε σαν διαπραγματευτικό χαρτί, για να λαμβάνει μεγαλύτερα κονδύλια από την ευρωπαϊκή ένωση και να αντλεί έμμεσο οικονομικό όφελος εις βάρος τους.

ΟΙ Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΕΣ

Η εσωτερική διαχείριση των στρατοπέδων έχει δωθεί από τα δυτικά κράτη εξ ολοκλήρου σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι ΜΚΟ διαχειρίζονται τις κρατικές χρηματοδοτήσεις για να οργανώσουν και να επιτηρήσουν τα στρατόπεδα, για να κρατάνε υπό έλεγχο τις πιο ριζοσπαστικές φωνές των εγκλείστων. Δίνουν τάχα ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλεύουν “υπομονή” και συμμόρφωση στις επιταγές της ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης, ενώ στην πραγματικότητα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να κατευνάσουν και να υπονομεύσουν τους δίκαιους αγώνες των προσφύγων και των μεταναστών για ελευθερία. Δεν παράγουν κοινωνικό έργο διότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνικό έργο μέσα σε συνθήκες εγκλεισμού.

Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Οι ΜΚΟ και η αστυνομία κρατάνε τα κινήματα της κοινωνικής αλληλεγγύης σε απόσταση και βοηθάνε στο να γίνουν οι μετανάστες αόρατοι στην κοινωνία. Μην ξεχνάμε πως το αυθόρμητο αντιεξουσιαστικό- ελευθεριακό δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης που σχηματίστηκε από την πρώτη μέρα της “προσφυγικής κρίσης” στη Λέσβο, τη Σάμο, στον Πειραιά, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Ειδομένη, με τη συμμετοχή ντόπιων και αλληλέγγυων από τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό, χτυπήθηκε τελικά και διαλύθηκε από την αστυνομία για να αντικατασταθεί σε κάθε τόπο από τις ΜΚΟ.

Με αυτό τον τρόπο οι ΜΚΟ λειτουργούν σαν φορείς που “ιδιωτικοποιούν” λειτουργίες και υπηρεσίες του δημοσίου ενώ την ίδια στιγμή το κράτος τις χρησιμοποιεί μαζί με την αστυνομία για να ανακόψει κάθε προοπτική αυτο-οργάνωσης και συνεργασίας των ντόπιων και των μεταναστών, για να απαγορεύσει και να ανακόψει την κοινωνική αλληλεγγύη που θα δώσει απαντήσεις και λύσεις στα κοινά μας προβλήματα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης πως εδώ και 5 χρόνια τα ευρύτερο κοινωνικά, ελευθεριακά και αναρχικά κινήματα οργάνωσαν κοινές δομές αλληλεγγύης και αγώνα με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Πρώτα στις παραλίες της Λέσβου και την πόλη της Μυτιλήνης, στο Πεδίο του Άρεως και τα Εξάρχεια οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δημιούργησαν, μαζί με τους αναρχικούς, χώρους όπου η ζωή οργανώθηκε εξισωτικά. Συνελεύσεις προσφύγων και μεταναστών με τη συμμετοχή αλληλέγγυων κατοίκων της περιοχής δώσανε την ευκαιρία σε όλους και όλες να αναζητήσουν κοινές απαντήσεις σε κοινά ερωτήματα, να εκφράσουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους, να μοιραστούν τους φόβους τους και τις ελπίδες τους, να θεραπεύσουνε τα τραύματα, να ζήσουν, να δουλέψουνε και να γιορτάσουνε μαζί, να χτίσουν τελικά συλλογικά ένα καινούργιο κόσμο ελευθερίας.
Οι ανοιχτές κοινωνικές δομές, οι καταλήψεις προσφύγων- μεταναστών και αλληλέγγυων μέσα στις πόλεις και τα χωριά μας, οι δομές δηλαδή που οι κυβερνήσεις καταστρέφουν και απαγορεύουν όλα αυτά τα χρόνια, αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν το μόνο επιτυχές παράδειγμα, τη μόνη εφικτή λύση. Και για αυτό μαζί με όλες τις άλλες κατειλημμένες δομές αλληλεγγύης που χτυπήθηκαν, το παράδειγμα της Κατάληψης Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26 αντιστέκεται ακόμα, αποδεικνύοντας την απέραντη δύναμη της αλληλεγγύης, τις άπειρες δυνατότητες της αυτοοργάνωσης.

ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΣΤΡΑΤΩΝΑ.

Η στρατιωτικού τύπου διαχείριση των μεταναστών, τα κλειστά σύνορα και η σκληρότερη φύλαξη τους με φράχτες, στρατιώτες και push-backs, έχουν ως στόχο την εξαθλίωσή και την παρανομοποίηση των μεταναστών. Με αυτές τις μεθοδεύσεις οι μετανάστες εξαναγκάζονται να υποκύψουν στους εκβιασμούς των αφεντικών για φθηνή ή απλήρωτη εργασία.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια τεχνητή και μελετημένη σωματική και ψυχολογική βία, η οποία ξεκινά μόλις ο μετανάστης- πρόσφυγας περάσει τα σύνορα και βρεθεί σε ένα καθεστώς ανυπαρξίας, στο οποίο αρμόδιοι είναι οι μπάτσοι, οι φύλακες των στρατοπέδων και οι εργαζόμενοι των ΜΚΟ. Τα κράτη με αυτό τον τρόπο δημιουργούν ανασφάλιστους και ανακυκλώσιμους εργάτες οι οποίοι είτε εδώ, είτε σε άλλη χώρα, θα πουλάνε την εργατική τους δύναμη όσο ποιο φθηνά γίνεται. Με λίγα λόγια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, χρησιμοποιούνται από την Δύση ως “δεξαμενές ανθρώπινου δυναμικού”. Αντίθετα με τον εγκλεισμό και την περιθωριοποίηση των μεταναστών – προσφύγων, τα προϊόντα και τα κεφάλαια μετακινούνται ελεύθερα!

ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝΕ ΠΩΣ ΗΡΘΑΝ

Η ακροδεξιά παραφιλολογία, τα fake news, η ρατσιστική δημαγωγία των πολιτικών και των δημοσιογράφων, η ελλιπής ενημέρωση και αδιαφορία της ευρύτερης κοινωνίας απέναντι στους πραγματικούς λόγους της μετανάστευσης και των προσφυγικών ροών της εποχής μας δημιουργούν τελικά τα απάνθρωπα ρατσιστικά υποκείμενα που δηλώνουν “φιλόξενοι” μόνο για τους πλούσιους τουρίστες και τους επενδυτές που αγοράζουν τα πάντα μισοτιμής. Εθνικόφρονες πολιτικοί και πατριώτες ψηφοφόροι ξεπουλάνε βουνά και θάλασσες, έδαφος, υπέδαφος και κάθε δημόσιο κοινό αγαθό, κατατρομαγμένοι πως τελικά θα είναι οι πρόσφυγες που θα αλλοιώσουνε τον “χαρακτήρα” μας και τον “πολιτισμό” μας.

Έτσι τελικά με την μεγάλη υπνωτισμένη πλειοψηφία χαμένη σε αυτό το ντελίριο κοινωνικής ανασφάλειας, άγνοιας, ξενοφοβίας και επενδυτικής δουλικότητας κανένας δεν κατάλαβε πως πόλεμος δεν γίνεται μόνο στη Συρία. Θρησκευτικοί εμφύλιοι πόλεμοι ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους ή ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές, ξηρασίες, οικολογικές καταστροφές, ανεργία, φτώχεια και πείνα ως αποτέλεσμα των διασυνοριακών συγκρούσεων, των κλιματικών αλλαγών και των πολύχρονων παρεμβάσεων της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των σπουδαίων μας συμμάχων φέρνουν προς τα μέρη μας χιλιάδες απελπισμένους από το Κονγκό, την Ερυθραία, το Σουδάν, τη Σομαλία, την Υεμένη, το Καμερούν, το Μπουρούντι. Τα ανελεύθερα καθεστώτα στο Μαρόκο, την Αλγερία, την Λιβύη και το Ιράν κάνουν χιλιάδες δημοκράτες και νέους αντιφρονούντες να ψάχνουν σωτηρία στις “δημοκρατικές” χώρες της Δύσης. Άνθρωποι φεύγουν κυνηγημένοι από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, τον πόλεμο στο Ιράκ, την Παλαιστίνη.

Την ίδια στιγμή η Δύση καθώς αυτοπαρουσιάζεται με την οικονομική και την στρατιωτική ισχύ της σαν η σύγχρονη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γίνεται ο πόλος έλξης όλων των απελπισμένων της Γης. Το δημοκρατικό και ανθρωπιστικό προσωπείο της Δύσης δεν είναι παρά ένα θέαμα που από πίσω του κρύβεται ο ρατσισμός, η χριστιανική μισαλλοδοξία και ο ελιτίστικος απανθρωπισμός του προνομιούχου. Άνθρωποι βάζουν τους εαυτούς τους σε τεράστιους κινδύνους, γίνονται θύματα μαφιόζικων δικτύων και επιτήδειων εκμεταλλευτών αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και καταλήγοντας τελικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Χαρτιά σε όλους τους μετανάστες.
• Να καταργηθούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
• Διαμοιρασμός των μεταναστών σε πόλεις της ενδοχώρας, να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για ενοικίαση σπιτιών και δωματίων σε ξενοδοχεία σε όλη τη χώρα.
• Ένταξη των ανήλικων προσφύγων σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
• Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης.

Εκφράζουμε τη συμπαράσταση μας σε κάθε συλλογικότητα και αυτοοργανωμένη δομή αλληλεγγύης προσφύγων και μεταναστών. Καλούμε όλες και όλους να εντείνουμε τον αντιρατσιστικό αγώνα απέναντι στον εθνικισμό, το φασισμό και τη ξενοφοβία.

Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ