Στις 28 Ιουνίου του 1969 αστυνομικοί έφτασαν στο Stonewall Inn στη Νέα Υόρκη. Αυτό το μπαρ είναι γνωστό στις γκέι, λεσβιακές, μπάι και τρανς κοινότητες, επειδή αποτελεί έναν ανοικτό χώρο υποδοχής των κοινωνικά περιθωριοποιημένων. Ως συνήθως, η αστυνομία χάλασε το πάρτι. Αλλά η απάντηση δεν άργησε να έρθει. Αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, ανάμεσά τους γκέι, τρανς και ντραγκ περφόρμερς συγκρούστηκαν με τους μπάτσους όλη τη νύχτα. Εκείνη τη μέρα και για πέντε συνεχείς νύχτες μια ολόκληρη κοινότητα στάθηκε απέναντι στην αδικία και την αστυνομική βαρβαρότητα.Οι διαδηλώσεις υπερηφάνειας (pride) της lgbtqia+ κοινότητας πραγματοποιούνται ετησίως κάθε Ιούνιο σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο, τιμώντας την εξέγερση του Stonewall. Αυτές οι διαδηλώσεις προασπίζουν τα δικαιώματα όλων εκείνων που δε χωρούν στα στενά πλαίσια της έμφυλης κανονικότητας, τα οποία οι κυρίαρχοι προσπαθούν να μας επιβάλλουν ως καθολικό κανόνα.Δυστυχώς, φέτος είναι η 5η επέτειος από την επίθεση στο Ορλάντο, τους μαζικούς ομοφοβικούς, τρανσφοβικούς και ρατσιστικούς πυροβολισμούς που στέρησαν τη ζωή 49 ανθρώπων και τραυμάτισαν άλλους 59. Ο αγώνας αυτός δεν έχει τελειώσει, διότι η βία κατά των κουίρ ανθρώπων αυξάνεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Η καταπολέμηση της κουιροφοβίας συνάδει με την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας. Είναι μια αναγκαιότητα!
Η ομοφοβία αποτελεί προθάλαμο για τον φασισμό. Στις καλύτερες περιπτώσεις οι κυρίαρχοι απλώς υποκρίνονται πως αποτρέπουν αυτήν τη βία. Σε άλλες χώρες, όμως, όπως είναι η Ρωσία, η Ουγγαρία κ.α., ενισχύουν ενεργά τη έννομη καταστολή των κουίρ ανθρώπων. Στην Τουρκία ο φασίστας Ερντογάν απαγόρευσε κάθε είδους δραστηριοποίηση του lgbtqia+ κινήματος. Ένα μικρό πικνίκ κατέληξε σε άγρια αστυνομική καταστολή. Σε άλλες χώρες ακροδεξιοί και χούλιγκαν κάνουν τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κράτους. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, περίπου 80 φασίστες επιτέθηκαν σε πορεία της lgbtqia+ κοινότητας στη Λυών, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο έχοντας ως κεντρικές αιχμές της τη λεσβιακή υπερηφάνεια και το δικαίωμα πρόσβασης στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγική τεχνολογία. Εν τω μεταξύ στη Βραζιλία ο Μπολσονάρο και οι οπαδοί του επιτίθενται σθεναρά στους κουίρ ανθρώπους, υποδαυλίζοντας επιθέσεις εναντίον τους από ανθρώπους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και από ομάδες μίσους. Το κράτος που δολοφονεί τους περισσότερους τρανς ανθρώπους στον κόσμο έχει αυτήν τη στιγμή έναν πρόεδρο που αγκαλιάζει ανοιχτά την ομοφοβική και τρανσφοβική βία. Τον Ιούνιο μια 40χρονη τρανς γυναίκα κάηκε ζωντανή στο Ρεσίφε της πολιτείας Περναμπούκο. Πρόκειται για μία φρίκη που ζούμε καθημερινά. Αυτές οι επιθέσεις είναι απότοκα της ομοφοβικής ιδεολογίας που αποτελεί το σκαλοπάτι για τον εθνικισμό και τον φασισμό.
Οι φτωχοί κουιρ άνθρωποι υποφέρουν περισσότερο. Παρόλο που η ομοφοβία, η τρανσφοβία και τα εγκλήματα μίσους επηρεάζουν ολόκληρη την lgbtqia+ κοινότητα, πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι το πιο υποτιμημένο τμήμα της κοινωνικής βάσης. Υπό αυτήν την έννοια, μπορούμε να επισημάνουμε ότι οι διακρίσεις και ο συνεχής αποκλεισμός βάσει φύλου εξακολουθούν να δημιουργούν πολλές δυσκολίες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Επίσης, η βαρβαρότητα της σεξιστικής βίας έχει αντίκτυπο σε μεγάλο αριθμό δολοφονιών τρανς ανθρώπων και στη βία που επικεντρώνεται στην κουιρ κοινότητα. Εξετάζοντας προσεκτικά τα στατιστικά στοιχεία, ειδικά στη Λατινική Αμερική, τα περισσότερα θύματα εγκλημάτων μίσους ανήκουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα, που εκτίθενται περισσότερο στην πορνεία, την κατάχρηση ναρκωτικών, τις αστυνομικές διώξεις, την αδήλωτη εργασία κλπ. Επίσης, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι οι ρατσιστικές διακρίσεις διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Κουιρ άνθρωποι από τις κοινότητες των Μαύρων, των Αυτοχθόνων και των Έγχρωμων υφίστανται ακόμα μεγαλύτερη καταπίεση σε καθημερινή βάση. Πολύ συχνά αναγκάζονται να ζουν στην εξορία ή να κρύβονται.
Ο αγώνας ενάντια στην κουιροφοβία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αναρχικού αγώνα. Προφανώς υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των κουιρ ανθρώπων, όπως και όλων των ανθρώπων, να μετακινούνται και να εγκαθίστανται όπου εκείνοι επιθυμούν. Ωστόσο, ως Διεθνής Αναρχικός Συντονισμός, δηλώνουμε, επίσης, ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση της κουιροφοβίας δεν αφορά μόνο τα όμορφα προοδευτικά λογύδρια. Πρόκειται για έναν μακρύ και καθημερινό αγώνα για ίσα δικαιώματα και ενάντια σε κάθε ομοφοβική και τρανσφοβική πράξη, σχόλιο και συμπεριφορά. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στη συστημική καταπίεση των κουίρ ανθρώπων που εκδηλώνεται στο σύστημα υγείας, στην εκπαίδευση και σε έναν σωρό άλλους τομείς. Γενικότερα, πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, προκειμένου να αναπτύξουμε μια πραγματική αλληλεγγύη των από τα κάτω ενάντια στους καταπιεστές μας.
☆ Αναρχική Ομοσπονδία – Ελλάδα
☆ Aotearoa Workers Solidarity Movement (AWSM) – Νέα Ζηλανδία
☆ Coordenação Anarquista Brasileira (CAB) – Βραζιλία
☆ Devrimci Anarşist Federasyon – Τουρκία
☆ Die Plattform – Anarchakommunistische Organisation – Γερμανία
☆ Embat – Organització Llibertària de Catalunya – Καταλονία
☆ Federación Anarquista de Rosario (FAR) – Αργεντινή
☆ Federación Anarquista Uruguaya (FAU) – Ουρουγουάη
☆ Grupo Libertario Vía Libre – Κολομβία
☆ Libertäre Aktion – Ελβετία
☆ Melbourne Anarchist Communist Group (MACG) – Αυστραλία
☆ Organisation Socialiste Libertaire – Ελβετία
☆ Organización Anarquista de Córdoba (OAC) – Αργεντινή
☆ Organización Anarquista de Tucumán (OAT) – Αργεντινή
☆ Roja y Negra – Organización Política Anarquista – Αργεντινή
☆ Tekoşina Anarşist – Ροζάβα
☆ Union Communiste Libertaire – Γαλλία & Βέλγιο
☆ Zabalaza Anarchist Communist Front (ZACF) – Νότια Αφρική
