Η πλημμυρίδα «μεμονομένων περιστατικών» έμφυλης καταπίεσης και εκμετάλλευσης συνεχίζεται ακάθεκτη τις τελευταίες μέρες. Μετά την γυναικοκτονία στα Γλυκά νερα στο εσωτερικό ενός «ονειρεμένου ζευγαριού», περάσαμε στους παιδοβιαστές κληρικούς, πατεράδες, θείους και φτάσαμε στην ομηρία, σωματική κακοποίηση και αναγκαστική εκπόρνευση μιας 19χρονης κοπέλας στην Ηλιούπολη από έναν αστυνομικό. Μιας κοπέλας που είχε διαφύγει από τον βιαστή πατερα της…
Δεν έχει αλλάξει τίποτα τον τελευταίο καιρό. Δεν έχει τρελαθεί ο κόσμος από την καραντίνα. Ο «βόθρος» της πατριαρχίας και των εξουσιαστικών σχέσεων ήταν πάντα εδώ. Δίπλα μας. Ανάμεσά μας. Η διαφορά είναι ότι με έναρξη του κινήματος #metoo άνοιξε το καπάκι και μπορούμε να τον αντικρύζουμε καταματα. Και να διαπιστώσουμε ότι υπάρχει και κατακλύζει τα πάντα πίσω από τις βιτρίνες του κοινωνικού «καθωσπρεπισμού», της αριστείας, του κύρους θεσμών και αξιωμάτων. «Τέλειοι οικογενειάρχες», άνθρωποι «του θεού και του νόμου», υπεράνω υποψίας, είναι τα τέρατα…
Η 19χρονη κοπέλα στην Ηλιούπολη σε αντίθεση με πολλές άλλες κατάφερε να δραπετεύσει από το καθεστώς εγκλεισμού και δουλείας του αστυνομικού. Με την βοήθεια αυθόρμητα αληλλέγγυων βρήκε το θάρρος να καταγγείλει τον αστυνομικό στους αστυνομικούς. Σε αυτούς που ο κακοποιητής της ανήκε, στους «δικούς του».
Και ποια ήταν η αντίδραση των «δικών του»;
Την απομόνωσαν από τον συνήγορό της, αρνήθηκαν νομικά της δικαιώματα και την κράτησαν 12 ώρες, σε μια δεύτερη ομηρία, για να την ανακρίνει το «εσωτερικών υποθέσεων» της αστυνομίας.
Αυτό συνάντησε ως αντιμετώπιση από τις αρχές ένα θύμα trafficking που μολις απέδρασε από την ειρκτή της κι έτρεξε να ζητήσει βοήθεια.
Όχι δεν είναι απλά ζήτημα εγκληματία και θύματος. Δεν είναι καν ένα από τα πολλά «μεμονωμένα περιστατικά» που σχηματίζουν κανονικότητα. Δεν είναι μόνο ζήτημα καταδίκης ενός αστυνομικού που συνεχίζει την ιστορική παράδοση της ελληνικής αστυνομίας στην μαστροπεία και την κακοποίηση γυναικών.
Είναι βαθιά πολιτικό θέμα. Αντανακλά το πώς είναι δομημένο όλο το σύστημα όταν κάποιος αδύναμος στραφεί κατά κάποιου δυνατού. Είναι ο τρόπος που κάθε πεδίο εξουσίας στο κράτος, και η αστυνομία είναι ένα από αυτά, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του. Είναι η πατριαρχική αντίληψη που διατρέχει όλα τα εξουσιαστικά πεδία, όχι μόνο με τον προφανή τρόπο της προστασίας τους θύτη αλλά και ως απαξίωσης, εργαλειοποίησης, χειραγώγησης του θύματος έμφυλης βίας. Ακόμα κι αν η καταγγελία ακουστεί, η ισχυρή πλευρά θα επιβεβαιώσει το κουμάντο και την αυθαιρεσία της σε κάθε περίπτωση. Και στέλνουν και ένα μήνυμα. Η αστυνομία δεν θέλει «να πάρουν αέρα τα μυαλά» των θυμάτων…
Αν άνοιξε αυτό το καπάκι και τον τελευταίο καιρό βλέπουμε αυτά που παλιότερα δεν βλέπουμε αυτό συνέβη γιατί κάποιος κόσμος τόλμησε να καταγγείλει και κάποιος κόσμος κινητοποιήθηκε στο πλάι του. Την ίδια ώρα η άλλη πλευρά όπου βρει σκιά προσπαθώει να συγκαλύψει, όπως έγινε με την περίπτωση του Αρσάκειου. Μόνο αν συνεχίσουμε να μην αφήνουμε να «πέσει τίποτα κάτω» έχουμε ελπίδα να κρατήσουμε ανοιχτό τον δρόμο από τον οποίο δραπετεύουν τα θύματα της κάθε τύπου έμφυλης βίας.
Να μην αφήσουμε να πέσουν κάτω οι αθλιότητες της αστυνομίας στο θύμα κακοποίησης και trafficking της Ηλιούπολης.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
Συγκέντρωση & Πορεία: Δευτέρα 12/7/21 στις 19:00μμ πλ. Εθν. Αντιστάσεως Ηλιούπολη
Συγκέντρωση: Τρίτη 13/7/2021, 10 π.μ. στα Δικαστήρια ευελπίδων
Αναρχική Ομοσπονδία (Περιφέρεια Αθήνας)
Site: anarchist-federation.gr
email: [email protected]
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία