Ζήτω ο αγώνας του λαού ενάντια στον ρατσισμό και κάθε μορφή καταπίεσης! | Κοινή αντιρατσιστική αφίσα και ανακοίνωση της Αναρχικής Ομοσπονδίας με αναρχικές οργανώσεις και ομοσπονδίες του εξωτερικού.

από Ομοσπονδία | Ιούλ 10, 2020

Κοινή αντιρατσιστική αφίσα και ανακοίνωση της Αναρχικής Ομοσπονδίας με αναρχικές οργανώσεις και ομοσπονδίες του εξωτερικού.

Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο στα ελληνικά:

Οι καταπιεσμένες τάξεις ξεσηκώνονται ενάντια στο ρατσισμό και τις διακρίσεις

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις Ηνωμένες Πολιτείες από την αστυνομία πυροδότησε ένα κύμα λαϊκής οργής σε αυτήν τη χώρα και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μαζικές διαδηλώσεις, άμεση δράση εναντίον της αστυνομίας, που, ως απάντηση στην καταστολή, ήταν και είναι συχνές αυτές τις τελευταίες εβδομάδες. Αυτή η δολοφονία, που προστίθεται σε χιλιάδες άλλες, αναβιώνει τις εκτεταμένες διαδηλώσεις του 2014 στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τις αρκετές, τότε, δολοφονίες των μαύρων, ειδικά των νέων.

Το γεγονός αυτό έφερε στο προσκήνιο τον βαθύ ρατσισμό που υφίσταται στις σημερινές κοινωνίες. Στην Ευρώπη, χιλιάδες μετανάστες απαιτούν τα δικαιώματά τους, το να έχουν ίση μεταχείριση με τους λευκούς πληθυσμούς, καθώς επίσης και το δικαίωμα να παρέχεται καταφύγιο σε χιλιάδες ανθρώπους που προσπαθούν καθημερινά να διασχίσουν τη Μεσόγειο ή να περάσουν από την Τουρκία στην Ευρώπη, μια προσπάθεια κατά την οποία είτε πολλοί από αυτούς πεθαίνουν είτε καταπιέζονται σκληρά ή στεγάζονται σε καταυλισμούς προσφύγων που μοιάζουν όλο και περισσότερο με φυλακές.

Αυτό το φαινόμενο τονίζει τον ιστορικό ρόλο του ρατσισμού στην οικοδόμηση της καπιταλιστικής κοινωνίας. Η επέκταση του καπιταλισμού -πολύ πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση- είχε ένα κεντρικό στοιχείο: τη λεηλασία ολόκληρων ηπείρων, τη γενοκτονία σε βάρος ολόκληρων πληθυσμών, την κατάσχεση εδαφών και πόρων και την καταστολή οργανώσεων από τα ευρωπαϊκά κράτη και τις αστικές τάξεις τους, προκειμένου να επιτευχθεί η συσσώρευση του κεφαλαίου, που επενδύθηκε αργότερα στην ανάπτυξη μηχανημάτων και βιομηχανίας τον 18ο αιώνα. Ήταν αυτή η αποικιακή στρατηγική της λεηλασίας πόρων σε ολόκληρη την Αμερική, συνοδευόμενη από το εμπόριο σκλάβων και την εμπορία ανθρώπων στην Αφρική και τη Νότια Αμερική, η οποία επέτρεψε την ενοποίηση του καπιταλισμού.

Στη συνέχεια, σε ένα άλλο στάδιο ανάπτυξης του συστήματος, ήδη κατά τον 19ο αιώνα, η ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική και/ή αποικιακή επέκταση στην Αφρική, την Ασία και την Ωκεανία αναπτύχθηκε, μέσω αμέτρητου αριθμού θανάτων, βιασμών και λεηλασιών, επαναλαμβάνοντας την κατάκτηση που επήλθε μερικούς αιώνες πριν στην Αμερική, και στον υπόλοιπο πλανήτη. Έτσι, ο καπιταλισμός επεκτάθηκε στον υπόλοιπο κόσμο και έγινε παγκόσμιο σύστημα. Η λεηλασία, η καταστροφή και η γενοκτονία είναι εγγενείς στον καπιταλισμό, είναι στο DNA του. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ρατσισμό και/ή την πατριαρχία. Ο καπιταλισμός στηρίζεται στην εκμετάλλευση των σωμάτων, μετατρέποντάς τα σε εδάφη και στοιχεία που επιτρέπουν τη λειτουργία και την αναπαραγωγή του.

Ο ρατσισμός είναι δομικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος. Διότι για να λεηλατήσει τον υπόλοιπο πλανήτη -συμπεριλαμβανομένων των αναπτυγμένων χωρών- το καπιταλιστικό σύστημα και οι άρχουσες τάξεις πρέπει να καθορίσουν ποιος υπόκειται σε κυριαρχία και λεηλασίες. Οι Ευρωπαίοι κατακτητές και οι αποικιοκράτες κυρίαρχοι βρήκαν σύντομα τη νομιμοποίηση αυτής της απόφασης σε ψευδο-επιστημονικές «φυλετικές θεωρίες», οι οποίες ισχυρίστηκαν την ύπαρξη διαφορετικών «ανθρώπινων φυλών» και τους έθεσαν υπό ιεραρχίες, η κεφαλή των οποίων υποτίθεται ότι ήταν και είναι πάντα η «λευκή φυλή», δηλαδή, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι.

Έτσι, ο ρατσισμός έβαλε και συνεχίζει να βάζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη, ακόμη και ολόκληρες ηπείρους, σε δευτερεύουσες θέσεις. Γι’ αυτό βλέπουμε τη σχέση μεταξύ ανεπτυγμένων και υποανάπτυκτων χωρών. Το καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στη διαίρεση μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, έχει οργανώσει σε μεγάλο βαθμό αυτές τις τάξεις, επίσης με βάση τις φυλετικές διακρίσεις ή το χρώμα του δέρματος. Εκτός από τον ρατσισμό, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο, μερικοί από τους οποίους είναι αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι, όπως η κατασκευή του έθνους, που διαιρεί τους καταπιεσμένους άνδρες και γυναίκες και υποτιμά όλους εκείνους που δεν ανήκουν στο εθνικό σύνολο. Έτσι, το έθνος αποτελεί ένα από τα θεμέλια της ρατσιστικής και καπιταλιστικής ομαλότητας.

Στην Ευρώπη και την Αμερική, η πλειοψηφία των μαύρων και των μη λευκών ανθρώπων είναι φτωχοί και φέρουν όλη αυτή την κληρονομιά της αποικιακής ιστορίας που αναφέραμε. Οι μαύροι και οι μη λευκοί άνθρωποι έχουν πάντα τις χαμηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, χωρίς κοινωνική ασφάλιση ή παροχές, κακή πρόσβαση σε υγεία και στέγαση και συνεχή παρενόχληση και αστυνομική βία, έτσι όπως καταδεικνύεται στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ενώ το βλέπουμε και στις φαβέλες της Βραζιλίας, όπου εξελίσσεται μια πραγματική διαδικασία οργανωμένης δολοφονίας των νέων μαύρων πληθυσμών.

Με άλλα λόγια, ο ρατσισμός δεν είναι παράγωγο της οικονομικής δομής της καπιταλιστικής κοινωνίας, δεν είναι δευτερεύον πρόβλημα. Αντίθετα, πρέπει να πούμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει οικοδομηθεί και με βάση τον ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, ένα σύστημα που δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο σύστημα, όπου οι ιδεολογικές-πολιτικές πτυχές παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς και οι νομικές πτυχές που χρησιμοποιεί το κεφάλαιο για την επέκτασή του, οι κατασταλτικές πτυχές, οι πτυχές της επικοινωνίας κ.λπ.

Με βάση τη ρατσιστική λογική, το καπιταλιστικό σύστημα κρατά τις ζώνες του πλανήτη καταδικασμένες στην πείνα και τις συνεχείς εισβολές και τους πολέμους. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε να συνεχιστεί αυτό το γενοκτονικό σύστημα, καθώς είναι επίσης απαραίτητο, από καιρό σε καιρό, να «αλλάζει το πρόσωπό του» για να εμφανίζεται διαφορετικό και να επιτρέπει, για παράδειγμα, την αναρρίχηση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ ενός μαύρου όπως ο Ομπάμα.

Και ήταν ακριβώς υπό τη διακυβέρνηση Ομπάμα που υπήρξε ένταση της αστυνομικής βίας εναντίον του μαύρου πληθυσμού, σε μια σαφή απόδειξη ότι ο ρατσισμός είναι δομικός για το σύστημα, φωλιασμένος στις κατασταλτικές του δυνάμεις και σε ρατσιστικές και ομάδες υπέρ της λευκής υπεροχής -αν και όχι μόνο σε αυτές σε επίπεδο κοινωνίας- και έχει μια ξεκάθαρη ταξική χαρακτηροδομή. Το φιλελεύθερο πρόσωπο του καπιταλισμού επέτρεψε σε μια μικρή μειονότητα του μαύρου πληθυσμού να αποκτήσει πρόσβαση στην εξουσία και τις άρχουσες τάξεις, αλλά μόνο με σκοπό να ανανεωθεί ως σύστημα και να γίνει ισχυρότερο. Ο «φιλελεύθερος καπιταλισμός» και το «δημοκρατικό κράτος» δεν έπαψαν να είναι ρατσιστικά επειδή τοποθέτησαν έναν μαύρο πρόεδρο ή επιχειρηματία σε κάποια προνομιακή θέση. Αλλά σίγουρα γίνεται πιο τεχνικής υφής προκειμένου να αυξηθεί ο βαθμός λεηλασίας και καταπίεσης των κοινωνικών πλειοψηφιών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Γι’ αυτόν τον λόγο, από την άποψη του Πολιτικά Οργανωμένου Αναρχισμού, μιλάμε για την ανάγκη οικοδόμησης ενός Μετώπου των Καταπιεσμένων Τάξεων, το οποίο συγκεντρώνει όλους τους τομείς που καταπιέζονται και κυριαρχούνται από το σύστημα. Κανονικά και επισφαλώς εργαζόμενους, αγρότες, αυτόχθονες πληθυσμούς, μετανάστες, άνεργους και εκτοπισμένους, δηλαδή όλους αυτούς τους τομείς που στην καθημερινή τους ζωή υφίστανται τις συνέπειες του καπιταλιστικού συστήματος και που έχουν μια θέση στον αγώνα, σε ένα τέτοιο Μέτωπο. Αυτό είναι το κοινωνικό ζήτημα που σήμερα εκδηλώνεται με εξεγέρσεις σε όλο τον κόσμο, ένα ζήτημα που πρέπει να προωθηθεί με μια προοπτική οργανωτικής ενίσχυσης των ανθρώπων με διαδικασίες ρήξης και, φυσικά, κοινωνικής επανάστασης, που προωθούμε και λαχταρούμε.

Επειδή το καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι απλώς ένα οικονομικό σύστημα ή κάτι που αποκόπτεται αποκλειστικά από τις οικονομικές του βάσεις, καταλαβαίνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στον ρατσισμό και την κρατική βία που στηρίζει, είναι επίσης ένας αγώνας ενάντια στις δομές του καπιταλιστικού συστήματος, ένα σύστημα πείνας, θανάτου και βίας κατά των καταπιεσμένων του κόσμου, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος ή τη γλώσσα τους. Ακριβώς, ενάντια σε αυτό το κράτος -που δεν ήταν ποτέ «ουδέτερο» στην επέκταση του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά κεντρικό και οργανωτικό στοιχείο του- καλούμαστε να προωθούμε και να στηρίζουμε πάντα την αυτο-οργάνωση και τον αγώνα του κάθε καταπιεσμένου!

Δεδομένου ότι οι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν ως «άλλους» αυτούς που δεν ορκίζονται πίστη σε αυτούς, αναλαμβάνουν το ρόλο του «εγγυητή» κάθε σύγκρουσης στην κοινωνική σφαίρα για τη δική τους επιβίωση, οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι κοινωνικές διακρίσεις αυξάνονται. Ενώ ο καπιταλισμός και το κράτος εντείνουν την καταστολή και τη στρατιωτικοποίηση του κοινωνικού τομέα με νέες χημικές ουσίες, σφαίρες και ρατσιστικές κινητοποιήσεις, την αστυνομία και τον στρατό, τώρα είναι η ώρα να πολεμήσουμε εναντίον τους!

ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΈΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ!

ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ!

Federación Anarquista Uruguaya (FAU)
Embat-Organització Llibertària (Catalunya)
Federación Anarquista Rosario -FAR (Argentina)
Zabalaza Anarchist Communist Front -ZACF (South Africa)
Anarchist Communist Group (Great Britain)
Αναρχική Ομοσπονδία (Ελλάδα)
Bandilang Itim (Philippines)
Devrimci Anarşist Faaliyet -DAF (Turkey)
Melbourne Anarchist Communist Group -MACG (Australia)
Aotearoa Workers Solidarity Movement -AWSM (New Zealand)
Coordenaçao Anarquista Brasileira -CAB (Brazil)
Anarchist Union of Afghanistan and Iran -AUAI (Iran / Afghanistan)
Organización Anarquista de Córdoba -OAC (Argentina)
Union Communiste Libertaire (France)
Alternativa Libertaria / FDCA (Italy)
Organisation Socialiste Libertaire -OSL (Switzerland)
Workers Solidarity Movement- WSM (Ireland)
Die Plattform-Anarchakommunistische Organisation (Germany)
Libertaere Aktion (Switzerland)
Tekoşîna Anarşîst (Rojava)

Παρακάτω ακολουθεί το ίδιο κείμενο στα αγγλικά:

THE OPPRESSED CLASSES RISE UP AGAINST RACISM AND DISCRIMINATION

The murder of George Floyd in the United States by the police has unleashed a wave of popular outrage in that country and throughout the world. Massive demonstrations, direct action against the police and in response to repression have been common these past weeks. This murder, adding to thousands of others, revives the widespread protests of 2014 in the United States, following the many murders of black people, especially youth.

This fact has brought to the fore the profound racism that exists in today’s societies. In Europe, thousands of immigrants are demanding their rights and to be treated on an equal footing with the white population, and the right to be given refuge is also being demanded for the thousands of people who try every day to cross the Mediterranean or get from Turkey to Europe, an attempt in which many of them die and are harshly repressed or housed in refugee camps, which increasingly look like jails.

This phenomenon highlights the historical role of racism in the construction of capitalist society. The expansion of capitalism — long before the Industrial Revolution — had a central element: the looting of entire continents, the genocide of entire populations, the appropriation of territories, resources and bodies by European states and their bourgeoisie, in order to achieve the accumulation of capital later invested in the development of machinery and industry in the 18th century. It was this colonial strategy of looting resources throughout the Americas, accompanied by the slave trade and human trafficking in Africa and South America, which allowed the consolidation of capitalism.

Then, in another stage of deployment of the system, already in the 19th century, the European imperialist or colonial expansion over Africa, Asia and Oceania developed, with a countless number of deaths, rapes and looting, repeating the conquest made a few centuries before in America, now in the rest of the planet. Thus capitalism expanded to the rest of the world and became a global system. Pillage, destruction and genocide are inherent to capitalism; it is in its DNA. The same happens with racism or patriarchy; capitalism is built on the exploitation of bodies, transforming them into territories and elements that enable its functioning and reproduction.

Racism is a structural element of the capitalist system. Because in order to plunder the rest of the planet — including within the developed countries — the capitalist system and the ruling classes need to establish who is subjected to domination and plunder. The European conquerors and colonial masters soon found the legitimation of this decision in pseudo-scientific “race theories”, which claimed the existence of different “human races” and ordered them into hierarchies, the head of which was supposedly always “the white race”, that is, the Europeans themselves.

Thus, racism placed, and continues to place, a large part of the planet’s population, even entire continents, in subordinate positions. This is why we see the relationship between developed countries and underdeveloped countries. The capitalist system based on the division between social classes, has to a great extent organized those classes, also on the basis of racial discrimination or skin color. Apart from racism, there are other factors that play a role, some of which are intertwined and mutually dependent, such as the construct of the nation, which divides oppressed men and women and devalues all those who do not belong to the national collective. Thus, the nation constitutes one of the foundations of racist and capitalist normality.

In Europe and America, the majority of black and non-white people are poor and carry all that legacy of the colonial history we mentioned. Black and non-white people always have the lowest paid jobs, without social security or benefits, poor access to health and housing, and constant harassment and police violence as demonstrated in the US, Europe, but that we also see in the favelas of Brazil with a real process of organized killing of the young black population.

In other words, racism is not a derivation of the economic structure of capitalist society, it is not a secondary problem. On the contrary, we must say that the capitalist system has been installed on the basis of racism and racial discrimination, a system that is not exclusively economic. It is a global system, where the ideological-political aspects play a relevant role, as well as the legal aspects that capital uses for its expansion, the repressive aspects, the communication aspects, etc.

On the basis of a racist discourse, the capitalist system keeps zones of the planet condemned to hunger and constant invasions and wars. This is necessary for this genocidal system to continue; as it is also necessary, from time to time, to “change its face” to show itself differently and allow, for example, the arrival in the US government of a black president like Obama. It was precisely under the Obama administration that there was an upsurge in police violence against the black population, in a clear demonstration that racism is structural to the system, nested in its repressive forces and in racist and white supremacist groups — although not only in them at the societal level — and has a clear class component. The liberal face of capitalism has allowed for a small minority of the black population to gain access to power and to the ruling classes, but only for the purpose of renewing itself as a system and becoming stronger. “Liberal capitalism” and “the democratic State” has not ceased to be racist because it places a black president or businessman in a privileged position; it is surely becoming more technical in order to increase the degree of plunder and oppression of social majorities across the planet.

For this reason, from the point of view of Politically Organized Anarchism we speak of the need to build a Front of Oppressed Classes, which brings together all those sectors that are oppressed and dominated by the system. Formal and precarious workers, peasants, indigenous populations, migrants, unemployed and displaced people, that is, all those sectors that in their daily life suffer the consequences of the capitalist system have a place of struggle in such a Front. This is the social subject that today is manifested in revolts all over the world and is the subject that must be built with a perspective of organizational strengthening of the people for the processes of rupture, of social revolution that we promote and yearn for.

Because the capitalist system is not merely an economic system or one that is detached exclusively from its economic bases, we understand that the struggle against racism and the state violence that sustains it is also a struggle against the structures of the capitalist system, a system of hunger, death and violence against the oppressed of the world, whatever the color of their skin or language. Precisely, against that state which has not been “neutral” in the expansion of the capitalist system but a central and organizing element of it — we call then to always favor and support self-organization and the struggle of each and every one of oppressed!

As the economic and political powers treat as “others” those who do not swear allegiance to them; thus, they assume the role of “guarantor” of each conflict in the social sphere for their own survival, racist and discrimination attacks in society increase. While capitalism and the state are increasing their repression and militarization in the social sphere with new chemicals, bullets and civilian racist mobilizations, the police and military; now is the time fight against them!

LONG LIVE THE STRUGGLE OF THE OPPRESSED CLASSES AGAINST RACISM AND ALL FORMS OF OPPRESSION!

FOR THE BUILDING OF PEOPLES’ SELF-ORGANISATION AND A FRONT OF OPPRESSED CLASSES!

UP WITH THOSE WHO FIGHT!

Federación Anarquista Uruguaya (FAU)
Embat-Organització Llibertària (Catalunya)
Federación Anarquista Rosario -FAR (Argentina)
Zabalaza Anarchist Communist Front -ZACF (South Africa)
Anarchist Communist Group (Great Britain)
Anarchist Federation (Greece)
Bandilang Itim (Philippines)
Devrimci Anarşist Faaliyet -DAF (Turkey)
Melbourne Anarchist Communist Group -MACG (Australia)
Aotearoa Workers Solidarity Movement -AWSM (New Zealand)
Coordenaçao Anarquista Brasileira -CAB (Brazil)
Anarchist Union of Afghanistan and Iran -AUAI (Iran / Afghanistan)
Organización Anarquista de Córdoba -OAC (Argentina)
Union Communiste Libertaire (France)
Alternativa Libertaria / FDCA (Italy)
Organisation Socialiste Libertaire -OSL (Switzerland)
Workers Solidarity Movement- WSM (Ireland)
Die Plattform-Anarchakommunistische Organisation (Germany)
Libertaere Aktion (Switzerland)
Tekoşîna Anarşîst (Rojava)